کتاب نفر چهارم جلد 1

قسمتی از داستان:

ساعت ۹ شب بود که به هتل…محل اقامت خود برمیگشتم. دفتر دار هتل صدایم کرد آقای رامین یک تلگرام برای شما رسیده است. از کجا؟ اوه آقای رامین من عادت ندارم در کار مهمانهای هتل کنجکاوی بکنم. بله میدانم فکر کردم ممکن است نامه رسان به شما گفته باشد. نه آقا او حرفی نزد. معذرت میخواهم. تلگرام را گرفتم و از پله ها بالا رفتم. اتاق من در طبقه دوم بود. در اتاق پاکت را باز کردم. مطالب آن به رمز مخابره شده بود و…

درباره نویسنده:

امیر عشیری زاده ی سال 1303 در تهران_در گذشته 27 خرداد 1395 نویبسنده ایرانی بود. برخی وی را پایه گذار ادبیات پلیسی در یاران میدانند. او همچنین در موضوعات تاریخی می نوشت. امیر عشیری، شهرت خود را با نوشتن پاورقی در دهه های سشی تا پنجاه خورشیدی به دست آورد. پاورقی های او در مجلاتی چون سپید و سیاه، روشن فکر و تهران مصور به جاپ می رسید؛ اما عمده برخی او را نویسنده ای بومی که ذاتا از استعداد نویسندگی برخوردار بود دانسته اند و بعضی او را نویسنده ای مقلد و پیرو آثار غربی ها خوانده اند. بسیاری از ایرانی ها او را (پدر ادبیات پلیسی) ایران می دانند. محمد علی جمال زاده، پس از خواندن کتاب (سیاه خان) آن چنان شیفته قلم او شده بود که او را (الکساندر دوما)ی ایران نامیده بود.