علائم مؤمنان در كلام علی (ع)
دانش آموزان و کاربران گرامی محتوای فایل کاملتریـن و بهتریـن تحقیق درباره علائم مؤمنان در كلام علی (ع) می باشد که در قالب فایل word (قابل ویرایش و آماده پرینت) و در حجم 36 صفحه با بهترین کیفیت توسط تیم وب سایت راهنمای دانشجو تهیه و تنظیم شده است. جهت خرید و دانلود این فایل به روی گزینه افـزودن به سبـد خریـد کلیک نمایید.
مشخصات محصول :
عنوان: علائم مؤمنان در كلام علي (ع)
تعداد صفحه: 36
فرمت فایل: pdf
قسمتی از متن :
همام يكى صحابهى حضرت امير (ع)، شخصيتى پارسا، متهجد و مجتهد بوده كه از حضرت درخواست مىكند صفات متقين را، باز گويد و حضرت نيز با مقدماتى اجابت مىفرمايند. بيانات آن بزرگوار معروف است به «خطبه همام» و در نهج البلاغه (نسخه صبحى صالح، ص 303، خطبه 193) نقل شده است. روايت ديگرى در اصول كافى (1) از حضرت نقل شده كه شبيه همان خطبه است امام به نظر ما به رغم نظر برخى كه پنداشته اند : همان خطبه منقول در نهج البلاغه است، يا اگر دو واقعه و دو خطبه است مضامين آنها ادغام شده است و به دليل تفاوت هاى فراوان متن و مضمون آنها، دو خطبه، يكى نيستند.
ما در اينجا براى اتمام مباحث و تعميم فائده، خطبه منقول در اصول كافىرا شرح و بسط مىدهيم.
امام صادق (ع) مىفرمايند: هنگامى كه على (ع) خطبه مىخواندند، همام بلند شد و عرض كرد :
[/صف لنا صفة المؤمن كأننا ننظر اليه/]
براى ما توصيف بفرماييد مؤمن را، مانند آنكه او را مىبينيم.
[/فقال: يا همام! المؤمن هو الكيس الفطن/]
فرمودند اى همام! مؤمن زيرك و با هوش است.
علائم و نشانه مؤمنان در كلام علی (ع)
برخى «كيس» و «فطن» را به يك معنا گرفتهاند و فطن را تأكيد كيس دانستهاند.اما با مراجعه به كتب لغت، روشن مىشود ميان اين دو واژه تفاوت است.كيس در مقابل احمق است و به زيركى خدادادى اطلاق مىشود.معنى روايت اين مىشود كه مؤمن عاقل و چيز فهم است.از اين رو مىتوان گفت كياست به ادراك كليات (عقل خدادادى)، و فطانت به هوشى كه حاصل تجربه است (ادراك جزييات) اطلاق مىشود.يكى از دلايل اختلاف فطانت و كياست روايتى از رسول الله (ص) است كه نشان مىدهد فطن تأكيد كيس نيست.
[/قال رسول الله (ص) المؤمن كيس الفطن الحذر/]
مؤمن عاقل و چيز فهم و محتاط است.
در روايتى ديگر، روايت همام به صورت تمثيلى پرداخته شده است: [/المؤمن لا يلسع من حجر مرتين/]
مؤمن از روى يك سنگ دوبار نمىلغزد و به زمين نمىخورد.
متأسفانه در سابق، گاهى سادهلوحيها را علامت خوبى مىدانستند.كسى كه صابون را از پنير تشخيص نمىداد ستايش مىشد.در صورتى كه بىشعورى هيچ گاه علامت خوبى نيست.به قول يكى از بزرگان (رضوان الله تعالى عليه)، اين نوع مدحها ترويج نادانى است.در اينجا ذكر نكتهاى ضرورى است كه ميان حيله زدن و حيله را درك كردن تفاوت است.يكى از بزرگان مىفرمود حقه نزن اما حقه را بفهم.چرا؟ چون مؤمن كيس و فطن و حذر است.يعنى، مؤمن هوشيار است و اوضاع را مىپايد.البته اين كلمه (حذر) معانى متفاوت دنيوى و اخروى دارد.يكى از معانى آن هوشيارى مؤمن در نفروختن آخرت به دنيا است.از اين روايت در مىيابيم كه اسلام دين شعور است، حتى، در وصول به مقامات معنوى به كار انداختن شعور را شرط مىداند.در دنباله روايت على (ع) فرمودند:
[/بشره فى وجهه و حزنه فى قلبه/]
صورت مؤمن بشاش و باز است و حزنش در قلبش است.
و….
نکات مهم : پس از پرداخت وجه لینک دانلود به شما نمایش داده میشود و برای اطمینان بیشتر یک لینک دیگر به ایمیل شما ارسال میگردد.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.