کتاب نفر چهارم جلد 2

قسمتی از داستان:

تو کجا هستی؟ بعد از ۲۴ ساعت تازه داری تلفن میکنی؟! فعلا توی اتاقم هستم. گوش کن فوراً لباست را بپوش و بیا اینجا..سر راهت به پلیس محلی هم اطلاع بده که به اتفاق پزشک قانونی به اتاق من بیایند. چی داری میگوئی نگند خواب هستی؟! زیاد از من حرف نکش این کارهایی که گفتم فوراً انجام بده تا چند دقیقه دیگر منتظرت هستم. خیلی خوب..گوشی را گذاشتم. کتم را درآوردم و با لباس روی تخت خواب دراز کشیدم. یکی دو دقیقه بعد تلفن زنگ زد…

درباره نویسنده:

امیر عشیری زاده ی سال 1303 در تهران_در گذشته 27 خرداد 1395 نویبسنده ایرانی بود. برخی وی را پایه گذار ادبیات پلیسی در یاران میدانند. او همچنین در موضوعات تاریخی می نوشت. امیر عشیری، شهرت خود را با نوشتن پاورقی در دهه های سشی تا پنجاه خورشیدی به دست آورد. پاورقی های او در مجلاتی چون سپید و سیاه، روشن فکر و تهران مصور به جاپ می رسید؛ اما عمده برخی او را نویسنده ای بومی که ذاتا از استعداد نویسندگی برخوردار بود دانسته اند و بعضی او را نویسنده ای مقلد و پیرو آثار غربی ها خوانده اند. بسیاری از ایرانی ها او را (پدر ادبیات پلیسی) ایران می دانند. محمد علی جمال زاده، پس از خواندن کتاب (سیاه خان) آن چنان شیفته قلم او شده بود که او را (الکساندر دوما)ی ایران نامیده بود.